Op de werkvloer wordt er continu gedaan aan urenregistratie personeel en word je dan ook vaak betaald per uur. Aan de ene kant is het misschien gek om iemand te betalen per uur, het ene uur zal het namelijk veel drukker zijn dan het andere uur, maar voor beide uren krijg je wel hetzelfde betaald. Toch is dit vaak wel de beste manier om een salaris te betalen. De grote vraag is namelijk waar je het salaris anders op zou willen baseren. Hieronder staan enkele voorbeelden van situaties waarin het namelijk erg ingewikkeld zou worden.
Het aantal verkochte drankjes
Dat tijdregistratie personeel veel op de werkvloer wordt toegepast is eigenlijk erg logisch. Denk bijvoorbeeld aan een barman. Hoe wil je een barman gaan betalen als je dit niet zou baseren op het aantal uur dat hij gewerkt heeft? Het zou oneerlijk zijn dit te baseren op het aantal drankjes dat hij ingeschonken heeft aangezien hij dat zelf niet echt in de hand heeft. In zo’n context is eigenlijk de enige manier om een passende vergoeding te geven, door dit te baseren op de geïnvesteerde tijd van de barman.
Het aantal geholpen mensen
Dit geldt niet alleen voor een barman, denk bijvoorbeeld aan een medewerker van een klantenservice, hij of zij heeft niet zelf in de hand hoe vaak er gebeld wordt en hoe lang deze telefoontjes duren. Als hij of zij betaald zou krijgen per telefoontje dan kan het bijvoorbeeld dat de medewerker alle telefoontjes snel probeert af te kappen in de hoop dat hij of zij meer verdient. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. In deze sector kan het daarom verstandig zijn het salaris niet te koppelen aan het aantal verwerkte telefoontjes, maar aan de tijd die er gewerkt wordt.
Het aantal verwerkte orders
Ook kun je bijvoorbeeld kijken naar een orderpicker. Deze persoon heeft namelijk het allerminste, van de bovenstaande opties, zelf in de hand. Waar een barman misschien aan de bar nog iemand zou kunnen overtuigen een extra drankje te bestellen en waar iemand die werkt bij een klantenservice iemand bewust wat sneller of langzamer kan helpen, heeft de orderpicker eigenlijk nergens invloed op. Hij of zij ziet een order binnenkomen en moet deze vervolgens pakken, niet meer en niet minder. Daar is het dus al helemaal oneerlijk zijn loon te baseren op het verrichte aantal orders. In sommige contexten op de werkvloer kan het dus werken om het loon te baseren op het aantal verrichte taken of hier een bonus aan te koppelen, maar vaak is het het beste om toch per uur te betalen.