De allersimpelste vorm van een hypotheek is de lineaire hypotheek. Bij deze vorm leent iemand een bedrag om een huis te financieren en betaalt daarover elke maand een bedrag aan rente, uiteraard afhankelijk van de rentestand. Verder wordt de lening over een van tevoren afgesproken aantal gelijke termijnen terugbetaald, zodat elke maand ook nog een vast bedrag wordt afgelost. De maandelijkse last daalt dus, omdat na elke maand de schuld een stukje kleiner is en er telkens minder rente hoeft te worden betaald. De hypotheek heet lineair omdat de hoogte van de schuld een rechte dalende lijn te zien geeft.
Vooral voor jonge starters is deze hypotheekvorm onaantrekkelijk. In het begin van de looptijd moet het meest worden betaald en dat is juist de periode dat veel starters het financieel het zwaarst hebben. Fiscaal is deze hypotheek voor starters ook al niet zo aantrekkelijk, omdat ze minder belastingaftrek kunnen genereren. Hun salarissen zijn immers nog vaak laag en ze vallen dus in lagere belastingtariefgroepen.
Deze hypotheekvorm is eigenlijk een beetje uit de tijd en wordt vooral gebruikt door mensen die een hypotheek nodig hebben voor bijvoorbeeld een forse verbouwing en voor wie het interessant is aan het begin van de looptijd de grootste fiscale aftrekpost te hebben. Bijvoorbeeld als hun carrières zich al op een hoogtepunt bevinden, de eerdere hypotheek al afgelost is en de kinderen de deur uit zijn. Hun lasten worden dan later, als ze bijvoorbeeld gepensioneerd zijn, weer lager.
